29 Ağustos 2011 Pazartesi

(U)Mutsuzluk.

Sıcak bir havada güneş gözümü alırken ben pencereye karşı oturmuş elimde kahvem yine kafamın içinde ki çakallarla boğuşuyorum.


Böyle bir betimlemeyle başlayıp güzel bir hikaye yazmak isterdim ama eminim ki ben o hikayenin sonunu bağlayamam. Öyle bir yeteneğim yok ne yazık ki.
Hani evet elimde kahvemle düşüncelere daldığım çok olur. Düşüncelerde değil aslında. Sana dalıyorum her zaman ki gibi. Sen varsın aklımı kurcalayan.
Seni kalbimden attım ama yer çekimine karşı gidiyorsun. Şimdi beynimi kurcalıyorsun.
Belki de beyin ölümüm gerçekleşene kadar hep orada olacaksın.
Öğrenilmiş bir hareketsin benim için.
Ömür boyu beyin korteksimde olacak birisin.
Ahh ahh...
Senle de sensizde günler çok zor geçiyor be adam.
Her şeyde sen varsın biliyor musun?
Yaptığım her şeyde.
İzlediğim her filmde
Dinlediğim her şarkıda.
İçtiğim her kadehte sen varsın.
Aldığım her nefeste.
Seni benliğimden atmak o kadar zor ki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder