Bana bir şeyler ifade eden ikinci günaydın mesajı. İçime umut tohumlarını serpen. 

Umudunun olduğu bir sabaha uyanmak öylesine uyandığın sabahların boşuna ve eziyet gibi olduğunu bir kez daha kafana vurup yüzüne çarpıyor.

"GÜNAYDIN"

Ahh bir de aitlik ekini duyunca içini kaplayan çilekli puding kıvamındaki mutluluk yok mu o mutluluk ayrı bir şey. Sanki boyut atlamak gibi. Ne biliyim paralel evren arası geçiş gibi. Mutsuz olduğun paralel evrenden mutlu olduğun paralel evrene gözlerini açmış gibi. 

Evrenim olur musın peki?